Het is niet dat ik niet weet dat ik een afspraak heb op een bepaalde tijd of dat ik er helemaal niet mee bezig ben, een goede start van de dag vind ik namelijk wel belangrijk, maar toch komt het er niet van. Als ik een kwartier van tevoren levend en wel in de woonkamer sta, is het onderhand meer een wereldwonder dan dat het een gewone aangelegenheid is.

Maar waar ligt het dan wel aan? Misschien een gebrek aan structuur. Of een overload aan schermen. Elke week lijkt namelijk wel op de week voor de tentamenweek, zoveel tijd breng ik achter mijn scherm door. En ik weet niet of dat een goede ontwikkeling is eigenlijk. Dadelijk kunnen we het gezegde: dag in, dag uit veranderen in: laptop aan, laptop uit, want dat is toch wel de dagelijkse cyclus van het moment.

Maar anyway, waarom kom ik elke dag dan toch weer mijn bed uit? Omdat er elke dag nog iets te leren valt. Omdat er elke dag nog anderen naast mij bezig zijn met mooie dingen om de wereld toch weer ietsje beter te maken. Omdat er elke dag weer docenten zijn die hun best doen om, ondanks dat online lessen mij enorm afleiden, mij bij de les te houden en mij iets te leren. En omdat elke dag toch weer te mooi is om hem te missen. En daarom sta ik elke dag toch weer op.

november 2020

Foto: Pexels

Hebben ‘witte’ mensen diversiteit, interculturaliteit en racisme?

Als je me dat een aantal jaar geleden had gevraagd, had ik waarschijnlijk alleen bij racisme 'ja' gezegd. Als proud ginger krijg ik namelijk best wel te maken met, vaak niet zo’n vriendelijke, opmerkingen van onbekenden. Maar als ik daar nu op terugkijk, is het geen racisme. Het is niet fijn om van anderen te horen te krijgen dat je haarkleur lijkt op een vuurtoren, stoplicht, mandarijn, sinaasappel en wat ze verder allemaal ook wel niet verzinnen.

Maar word ik daardoor aangehouden omdat de auto die ik rij niet van mij zou zijn, of wordt ik daardoor minder snel aangenomen als ik solliciteer? Dat antwoord is: nee. Word ik beschouwd als minder vanwege mijn haarkleur? Nee. Want mijn huid is nog steeds zo wit als sneeuw en mijn ogen zo blauw als de lucht, wat maakt dat ik gewoon kan gaan en staan waar ik wil. De enige reden waarom ze al die opmerkingen naar mijn hoofd gooien is omdat ik ‘anders’ ben dan de mainstream blondine of brunette. Maar, so what, dat kan mij echt niks schelen. Ik vind het leuk om anders te zijn en het heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben.

Nu zou ik zeggen, ja ‘witte’ mensen hebben ook diversiteit en interculturaliteit. Echt wel. Zet iemand uit het westen van het land naast iemand uit het oosten van het land en je hebt diversiteit. Funny fact: Wist je bijvoorbeeld dat het woord ‘Klep’ een Brabantse term is? Als ze in het westen tegen iemand willen zeggen dat je iets in de klep van de auto moet leggen, zeggen ze 'leg maar in de kattenbak/achterdeur'. Maar ook in je eigen straat, en zeker ook in je eigen gezin, zit diversiteit en interculturaliteit. En is dat erg? Nee, het zou een saaie wereld zijn als dat niet zo was. Maar het vraagt wel van je dat je dat in eerste instantie respecteert. Ieder mens is uniek, met al zijn anders zijn en gebreken. Maar wat zou de wereld saai zijn als dat er niet zou zijn.

september 2020

Bij Ondernemend Onderwijs ‘sH heb ik geleerd hoe netwerken werkt, wat de voordelen ervan zijn en wat de do’s en don’ts zijn. Ik denk dat ik deze vaardigheid op meerdere manieren heb kunnen leren. Ten eerste hebben wij mensen nog steeds dierlijke instincten en doen we daarom vaak de mensen in onze omgeving na. Het afkijken van anderen om je eigen vaardigheden te verbeteren wordt ook wel socialisatie genoemd (al wordt dat woord meestal gebruikt voor de ontwikkeling van baby’s en kinderen). Ik heb dat veel gedaan bij Ondernemend Onderwijs ‘sH, gewoon kijken wat mijn collega’s doen en daarvan leren.

Verder denk ik dat het ook aanmoediging, nieuwsgierigheid en  een ondernemende houding vergt, ook dit is mij aangeboden tijdens mijn stage bij Ondernemend Onderwijs ‘sH. Het team stimuleert je om nieuwsgierig te zijn en dit geeft vertrouwen om te gaan leren van anderen.

Woensdag zag mijn Instafeed zwart van alle posts van zwarte schermen om attentie te vragen voor #blacklivesmatter. Ik heb niet meegedaan. Het is een belangrijk onderwerp dat zeker aandacht verdient en ik ben blij dat er nu opspraak over komt. Echter, denk ik niet dat dit de manier is om verandering te stimuleren. Je krijgt een generatieslang probleem niet opgelost binnen één generatie, laat staan binnen één dag. 

Ik zie dit probleem elke dag terug in mijn werk met statushouders bij Vluchtelingenwerk. Regelmatig zie ik dat er veel negatieve commotie is: ‘Waarom krijgen zij wel een huis en ik niet? Ze doen toch niks voor hun geld en genieten van hun uitkering.’  en ik vind het irritant. Want wie heeft er een kaartje gehangen aan iemand met een andere huidskleur of haarkleur? Of aan iemand wiens brein anders werkt?

Ik denk dat het moraal van dit verhaal is dat verschil niet uit zou moeten maken, maar dat het juist sterker maakt. 

Eén van mijn docenten zei vorig jaar: ‘Als jij een blanke, valide, heteroseksuele man bent, heb je het voor elkaar. Alles wat daarbuiten valt, heeft sowieso al een streep achter.’ 

Ik vond het toen al een duidelijke opmerking, maar nu kan ik het helemaal op de huidige situatie leggen. Want gelijkheid zal er nooit zijn als we niet met z’n allen stoppen met labels plakken en negatief oordelen. 

Marjolein Thelosen,

9 juni 2020

Echter, de langdurige samenwerkingen die ik had voordat ik bij Ondernemend Onderwijs kwam, kostten mij heel veel energie. Dit omdat ik steeds weer moest trekken aan mensen die hun taken niet deden en niet zo gefocust waren op het behalen van een goed eindresultaat. Hun motivatie was lager dan de mijne en daardoor had ik vaak het idee dat ik het alleen moest doen. Dit zorgde ervoor dat ik het uiteindelijk hartstikke druk had.

Bij Ondernemend Onderwijs ‘sH kwam ik in een warm bad terecht. Een team waarin iedereen gemotiveerd is om het beste resultaat te behalen op ieder gebied. Maar ook een team dat zichzelf steeds weer motiveert om door te gaan, zelfs als dat niet altijd even makkelijk is. En dat is iets wat ikzelf heel erg kan waarderen en mij ook lessen leert. Zo is het belangrijk om in een samenwerking open te staan voor de mening, invloed en tempo van anderen en dit respecteert.

Het heeft mij veel geleerd over samenwerking. O.a. hoe ik om moet gaan met organisaties of personen met minder motivatie. Soms werkt het om te motiveren, maar soms is het beter om mensen los te laten en op zoek te gaan naar nieuwe partners. Dit geeft mij meer vertrouwen in mijn eigen kunnen en in mezelf. Ik heb geleerd dat ik niet altijd hoef af te wachten, of moet doortrekken totdat ik er zelf last van krijg. En dat het soms beter is om iemand los te laten, zelfs wanneer het lijkt of alleen die persoon je verder kan helpen.

Ik heb al talloze (leerstijl)testen gedaan en tips uitgeprobeerd. Denk maar eens aan 45 minuten werken, 15 minuten pauze, een goede werkruimte (raam open en planten in je kamer voor frisse lucht, voldoende (tegen)licht(inval), een passende bureaustoel en bureau, een rustige ruimte), koffie of juist geen koffie, voldoende slaap, sport, etc.

Toch heb ik het nog steeds niet helemaal gevonden. Ik ben nog steeds op mijn reis. Ik zet piketpalen waar ik houvast aan heb en waar ik op kan terugvallen. Het is dan ook niet erg om niet exact te weten wat werkt voor jou. De één heeft dit gemakkelijker gevonden dan de ander. Heb dan ook vrede met jouw pad en laat je niet negatief beïnvloeden door anderen die weten hoe zij hun focus kunnen behouden. Gebruik dit juist in je voordeel, luister naar hen, pas toe en probeer zo weer eens een nieuwe manier van werken.

Zo maak ik steeds vaker een fysiek to-do lijstje met zowel grote als kleinere stappen. Ik merk dat het doorstrepen van gedane zaken mij een gevoel van voldoening geeft. Dit miste ik in mijn digitale lijstjes. Zo creëer ik overzicht in mijn brein wat ik nog dien te doen en wat ik al gedaan heb en kan ik mij meer concentreren op één taak tegelijk. Ik weet van mijzelf namelijk dat ik door mijn enthousiasme en creatieve brein aan alles tegelijk wil werken.

Een andere tip die goed voor mij werkt is het in balans houden van de rollen in mij. In mijn werk kan ik zo afwegen wanneer ik proactief dien te handelen of juist passief dien deel te nemen. Dit doe ik om niet te veel hooi op mijn vork te nemen en meer te werken aan zaken waarin ik mijn passie en kwaliteit in kan zetten. Wanneer ik rol x aanneem, weet ik wanneer ik mij moet hervormen naar rol y. Ik ben namelijk geen uitschieter in één rol maar echt een mengelmoesje van alles. Daardoor heb ik het voordeel dat ik in alle rollen mijn weg kan vinden, maar natuurlijk heb ik ook als nadeel ik mij niet optimaal comfortabel voel in één van de rollen.

Door mijn dyslexie ben ik minder sterk in het schrijven en lezen van taal. Toch ben ik de laatste maanden mijzelf regelmatig gaan uitdagen o.a. door het schrijven van deze OTO’s. Hierbij ontdek ik ook succeservaringen in het lastige en onbekende.

Een aantal maanden geleden heb ik Visual Thinking ontdekt, een vorm om je gedachten visueel te maken. Meer informatie hierover is te vinden in mijn eerder uitgebrachte minicollege. Het visueel maken van mijn gedachten helpt mij alles op een rijtje te krijgen. Het helpt mij om mijn hersenspinsels te kunnen parkeren of juist uit te breiden tot meer.

Kortom ik ben nog steeds opzoek. Zoals wij het sterrenstelsel nog steeds niet hebben uitgekamd, ben ik mijn zoektocht naar mijn focus optimaal behouden nog niet gestaakt.
Hopelijk mag ik snel weer een nieuw piketpaaltje neerzetten, zoals SpaceX dat afgelopen week heeft gedaan voor de ruimtevaart. Ik ga mij inzetten voor een goede focus tijdens mijn werk voor Ondernemend Onderwijs ‘sH.

Ontzettend veel plezier op jullie ontdekkingsreis!

Pepijn Giesbers 05-06-2020   

afbeelding: freepik.com                                                                                  

Studentmedewerker bij Ondernemend Onderwijs ‘sH

  Je kent iemand, je kent iemand niet, je kent iemand, je kent iemand niet                                                        zeg ik als ik blaadjes van mijn roos pluk.                       

  Sommige blaadjes komen weer terug,                                                                                                          andere blaadjes worden niet geplukt                                                                                                                  en weer andere blaadjes zie je niet meer terug.

  Een palet aan kleuren,                                                                                                                                        dat is hoe mijn roos eruit ziet.                                                                                                                  Iedereen een andere kleur

  Mijn roos                                                                                                                                                          staat voor mijn netwerk                                                                                                                                    en hoe dat met de tijd verandert.                                                                                                                    Hoe het bloeit, groeit en soms krimpt.

Deze week kwam bij mij (en veel van mijn collega’s) het besef dat ik over 4 weken klaar ben met mijn stage. Ik merk dat ik het moeilijk vind. Hoe neem je afscheid van een plek waar je 1 jaar, 4 dagen per week intensief bezig geweest bent? Een stage die je raakt, waar je je op je plek voelt en hiermee stopt?

Dit lijkt mij een moeilijk proces. Want hoe neem je afscheid van iets waar je misschien nog helemaal geen afscheid van wil nemen? Aan de ene kant vind ik dat het tijd is voor een nieuwe uitdaging. Maar aan de andere kant, dit voelt vertrouwd en ik voel me er goed bij. Ik twijfel om daarin te veranderen en ben er nog niet helemaal van overtuigd wat nu de beste keuze is. 

Aan het eind merk je pas of je echt goed bezig bent geweest dit jaar. Ik krijg veel feedback dat mensen het jammer vinden dat ik wegga, maar ook dat ze liever zien dat ik blijf. Ik denk dan toch dat er iets is geweest wat heel goed is gegaan, anders zeggen ze dat niet. Als ik terugdenk, zie ik misschien wel wat mensen zien en ik ben trots op wat mensen zien. Want wat ze zien, dat ben ik en dat is iets waar ik voor sta. Al 20 jaar, maar nog nooit stond ik daar zo vol vertrouwen voor.

Achteraf gezien ben ik gegroeid dit jaar, en zo is mijn netwerk. Ik ben gegroeid als professional, maar ook als persoon, zus, collega, werknemer, stagiair. Ik ben een mooi mens, maar toch lukt het me niet om dit altijd te zien. Er is altijd wel iets wat beter kan, toch? Maar is dat niet iets waar ik minder focus op moet leggen? Zoals ze bij Ondernemend Onderwijs ‘sH zeggen: Kijken naar wat er beter kan is belangrijk, maar het vieren van het hetgeen wat je doet is nog belangrijker. En nu, na 1.5 jaar bij Ondernemend Onderwijs ‘sH stage gelopen te hebben, is dat iets waar ik eindelijk kan begrijpen en omarmen. Want het leven is een feest als je goed durft te kijken en dat moeten we vieren.

Marjolein Thelosen, 29-05-2020

Sport en een gezonde leefstijl is een belangrijke pijler in het herstel van de cliënten. De voordelen van het sporten zijn groot. Naast de fysieke voordelen, groeit het zelfvertrouwen, verbetert het dag- en nachtritme en krijgen de jongeren meer sociale contacten. In sommige gevallen zorgt de gezonde leefstijl er zelfs voor dat een cliënt kan stoppen met zijn of haar medicatie.

Samen met de cliënten is de RIBWielerploeg opgericht. Afgelopen week hebben zij een sponsor-wielertocht gefietst. Het doel van dit project is jaarlijks één etappe van de #TourDeFrance te rijden.

In de voorbereiding hierop is al volop getraind door iedereen. Dit alles met als doel om zo veel mogelijk kilometers te maken voor de sponsor-wielertocht, en dat is gelukt!

Vijftien deelnemers hebben allen verschillende afstanden gefietst, waarvan sommigen zelfs meer dan 100km op één dag! Het was een geslaagde dag met erg veel plezier (en een hoop spierpijn de dag erna). Voor meer informatie over dit project: https://www.geef.nl/nl/actie/ribwielerploeg-brabant/donateurs

Mijn werkzaamheden aan mijn doelen van OO deze week:

Het op papier vormgeven van mijn toekomstplannen helpt mij om mijzelf op een authentieke, creatieve en energieke manier te kunnen presenteren. Zo schets ik namelijk een duidelijk beeld voor mijzelf wat mijn doel en de reden is waarvoor ik ergens ben plus ik kan uitstralen wie ik ben, wat ik doe en wat ik voor de ander kan betekenen.

Daarnaast ben ik bezig met mijzelf de CoRT denktechieken machtig te maken. Wanneer ik deze voldoende beheers wil ik deze kennis graag met anderen gaan delen. Door het bestuderen van deze materie kan ik in september 2020 gemakkelijker starten met mijn onderzoek binnen de leer- en loopbaan sector.

Waar haal ik mijn inspiratie uit.

Ik haal inspiratie uit buiten in de natuur zijn. Naar buiten gaan geeft mij rust en veiligheid. Het is voor mij essentieel om een gevoel van vrijheid te ervaren om te komen tot nieuwe ideeën. Daarnaast helpt het mij om sociale contacten te onderhouden en/of juist nieuwe mensen te ontmoeten. Naar nieuwe plekken af te reizen, buiten mijn comfort zone te gaan door nieuwe dingen uit te proberen en mij te laten leiden door de impulsen van mijzelf en anderen.

Ontzettend veel plezier op jullie ontdekkingsreis!'

Pepijn Giesbers, 15 mei 2020

Studentmedewerker bij Ondernemend Onderwijs ‘sH

Een van mijn leerdoelen is het innoveren van de ouderschapsbijeenkomsten die vanuit Vluchtelingenwerk gegeven worden. Ik wil dit in twee delen gaan doen. Eerst wil ik de ouders die deelgenomen hebben aan deze bijeenkomst benaderen om hun ervaringen te verkrijgen door vragenlijsten te versturen. Vanuit die ervaringen ga ik kijken wat er beter kan aan de bijeenkomst. Om ook meerwaarde te creëren voor de ouders die deelnemen aan het onderzoek, ga ik een video maken waar een gesprek op school (voor-)nagespeeld wordt. Daarnaast ga ik eventuele vragen die de ouders hebben beantwoorden.

Deze week heb ik aan dat doel gewerkt door alle vragenlijsten naar de ouders te sturen. Daarna heb ik alle ouders gebeld met de vraag of ze de vragenlijst binnen hebben gekregen en of ze nog vragen hebben over de vragenlijst. Dit ook om de respons onder de ouders te vergroten.

Mijn andere leerdoel dit halfjaar is meer initiatief nemen in hetgeen wat ik wil. Ik merk zelf namelijk dat ik niet altijd uitkom voor wat ik wil en me daarin nog wel eens laat meevoeren in de mening van iemand anders. Ik wil daarin meer opkomen voor mezelf aangezien het mijn leven en mijn leerproces is, dus waarom zou ik me laten leiden door de mening van iemand anders?

Ik heb deze week gewerkt aan dat doel door te kijken waar mijn stage precies heen leidt. Ik heb samen met mijn stagebegeleider bij Vluchtelingenwerk gekeken naar hoe de stage nu verloopt en wat de versoepeling van de maatregelen (welke maatregelen? Corona?) daarop voor invloed heeft. Hierdoor begint mijn stage toch langzaamaan steeds meer te lopen (vorm te krijgen?) en daar ben ik tevreden mee.

Mijn inspiratiebronnen van deze week vind ik lastig. Dit omdat ik meer het idee heb dat ik deze week niet zoveel gedaan heb, terwijl dat wel is. Ik heb deze week veel management moeten doen van situaties die niet helemaal smooth verliepen. Ik denk als ik dan iets moet noemen waar ik deze week veel inspiratie uitgehaald heb, is dat de veranderlijkheid van het leven en hoe snel dingen veranderen. Maar ook hoeveel invloed 1 seconde kan hebben in het leven van iemand. Ik heb het deze week teruggezien bij mijn cliënten, maar ik heb toevallig deze week ook het boek waar ik mee bezig was uitgelezen. Dat ging over iemand die tussen dimensies kan reizen, maar in die dimensies gebeurt van alles. Echt een leuk boek, mocht je nog iets interessants willen lezen. Het heet De Vuurvogel trilogie van Claudia Gray. Ik denk dat ik daar deze week de meeste inspiratie uitgehaald heb.

Dus, ik denk dat dat het was voor deze week. Zoals ik eerder al zei, het was een drukke week, waarin ik niet meer weet wat ik eergisteren heb gedaan. Hopelijk wordt volgende week minder stressvol, maar dat zal wel niet met al die verslagen die ik nog moet schrijven 😊.

Marjolein, 15-05-2020

Net als bij het hardlopen is ook deze keer de vraag, hoe begin je zoiets? Ik heb twee recepten op internet opgezocht en ben mijn voorraad gaan checken. En ook al woon ik nog geen jaar samen natuurlijk vind je al 3 keer hetzelfde kruid, 2 keer vermalen en ook nog een keer in volledige vorm. Zo kan je direct je kastje uitruimen en geeft dit een opgeruimd gevoel. Ik geef mijn overige kruiden weg om zo anderen een impuls te geven tot een nieuw avontuur. Zo kunnen zij ook starten met het ontdekken van een nieuwe wereld in hun keuken.

Omdat ik van mening ben de specerijen bij een supermarkt veel te duur en niet zo smaakvol zijn ben ik deze gaan halen bij de lokale toko. Alleen al het rondkijken in zo’n winkel met allerlei voedingsmiddelen waar je nog nooit van hebt gehoord en verbaasd over dat er tig soorten van bestaan (zoals bij de Nederlandse supermarkten 30+ soorten mayonaise en ketchups staan). Voor een appel en een ei koop je grote hoeveelheden kruiden in voor de komende jaren. Natuurlijk neem ik nog iets mee wat niet op mijn lijstje stond maar zo verrijk je jezelf telkens weer door iets te proberen dat je nog niet kent.

Thuis kan ik aan het werk met de vijzel om alles fijn te stampen. Het is wel een werkje om alles gelijkmatig en fijn te krijgen maar dat vergeet je direct als de geur je tegemoet komt. Wanneer het kruid tussen de stamper en de vijzel raakt exploderen de geuren door de keuken. Het wordt een rustgevende activiteit waarin ik in mijn element raak en alles om mij heen verdwijnt.

Iedereen kan koken, neem de tijd en proef intens mooie smaken die je niet uit de supermarkt kan kopen. Wees trots op iets dat jij zelf hebt gecreëerd en deel dit met anderen. Jij kan het verschil maken en tover een glimlach op het gezicht van de ander en natuurlijk dat van jouzelf. Ontzettend veel plezier op jullie ontdekkingsreis naar een gezonde(re) en gelukkigere levensstijl!

Pepijn Giesbers, 8 mei 2020

Deze afgelopen weken stonden voor mij in het teken van het uitproberen van dingen die ik normaal niet zou doen. Zo experimenteer ik meer met nieuwe haarstijlen, nagellakkleuren en outfits. Maar ook met muziek en het delen daarvan.

Daarnaast stond mijn week ook in het teken van vrijheid. Vrijheid om te doen, laten, kleden, zeggen wat ik graag wil. En er is niemand die er iets van zegt als ik mijn nagels geel lak of als ik trots ben op mijn haarkleur. Het effect van vrijheid is groot en ik denk vaak groter dan dat wij beseffen. En ik merk dat de maatregelen die worden genomen in verband met het Coronavirus toch wel inspelen op deze vrijheid en dat die nu minder vanzelfsprekend wordt. Dat het verminderen van vrijheid effect op je heeft zie ik elke dag terug bij de cliënten op mijn stage. En ik kan de situaties van mijn cliënten absoluut niet vergelijken met die van mij, verre van zelfs! Maar misschien geeft het mij wel inzicht in hoe het is om bij alles wat je doet na te moeten denken om te zorgen dat je geen regels overtreedt waar sancties op staan. Dus, ik zou zeggen Viva la Vida en geniet!

Passend in mijn week heb ik een muzieknummer uitgekozen. Dit is: ‘I’m still standing’ van Elton John. Dit staat voor mij in het teken van de huidige situatie. Want ondanks dat deze situatie niet gewoon is, ik sta nog steeds. Ondanks alle druk die overal vandaan lijkt te komen, lukt het me toch om gewoon te blijven staan en daar een weg in te zoeken.

Ook het nummer ‘Uptown Girl’ van Billy Joel trekt mij. Ik denk omdat ik zo experimenteer met van alles en nog wat voel ik me een uptown girl. En ik ben er trots op, want iedereen mag dat zien.

8 mei 2020, Marjolein Thelosen

Ikzelf vind het lastig om mijn “werk” brein aan te zetten als ik niet op een werkplek ben en ben daarom ook minder productief. Ik sprak mijn moeder hierover en zij zei: “het leven is niet altijd makkelijk en je krijgt niet alles op een bordje geserveerd, maar dan zou het leven ook niet meer leuk zijn. Het zijn de uitdagingen en de testen die het leven op je afvuurt die het leven het waard maakt. Soms moet je jezelf door een situatie heen duwen om te groeien en om flexibeler te worden.”

Hoewel Corona op alle vlakken zijn nadelen heeft, is er één ding wat ik iedereen hoor zeggen. Wij realiseren ons weer hoe goed het leven was en hoeveel geluk we hebben om in een vrij en sociaal land te wonen. We verheugen ons weer op terrassen, toneel uitvoeringen, voetbalwedstrijden, school, een goede werkplek en gewoon weer samen zijn.

Ik sta nu fysiek ver weg van iedereen maar probeer mentaal zo dichtbij mogelijk te blijven zodat we straks het leven weer kunnen vieren. Misschien zelfs zonder 1,5 meter afstand.

08-05-2020, Lilia

Maar hoe begin je zoiets? Ik heb een renschema op internet opgezocht waardoor ik in 13 weken 5 kilometer zou kunnen gaan lopen. De eerste training startte ik met 6 keer 1 minuten wandelen en 6 keer 2 minuten hardlopen.

Al snel liet ik een loopanalyse doen bij de lokale specialist voor goede steun, onder andere in verband met mijn scoliose. Ik zag progressie, ik kwam verder en verder. En ja soms een week die tegenviel dat hoort erbij. Maar een kwartier achter één stuk hardlopen in een maand? Dat ik zoiets zou gaan kunnen had ik nooit geloofd.

Dat gold hetzelfde voor mijn skateboardavontuur. Ik wilde al jaren skateboarden. In 2012, in mijn examenjaar op de middelbare school, had ik het ooit eens geprobeerd, maar jammerlijk gefaald. In oktober 2017 ging ik het opnieuw proberen, kocht een board voor drie tientjes en ging ervoor. In het nabijgelegen park, op mijn board een of meerdere stappen vooruit en wanneer ik (bijna) viel sprong ik er af. Telkens kwam ik een stukje verder, al snel kon ik bochten proberen. Waarna ik mijn avontuur vervolgde naar de openbare weg. Eerst op plekken waar auto’s alleen geparkeerd stonden en al snel naar drukkere wegen.

Zo heb ik gezien dat wanneer je iets maar graag genoeg wilt en het gaat doen, je het kan leren.

Daarom ben ik nu ook gestart met het leren van Visual Thinking (maar dat zien jullie dan weer in de nieuwsbrief van deze maand).

Buiten zijn is voor mij altijd een belangrijk ding geweest in mijn leven, ik heb zowat heel mijn leven op scouting gezeten. Ik wil jullie graag meegeven dat buitenlucht ook ontzettend belangrijk is. Al helemaal nu in deze crisis waar we nog meer dan normaal binnen zitten.
Buiten zijn kan individueel en veilig. Ga opzoek naar iets wat je al heel lang wilt doen en ga ervoor. Dat hoeft niet direct 100% maar zet die eerste stap en laat je verleiden tot die ontdekkingsreis. Je hoeft geen atleet, fitgirl of sportaholic te worden. Ga naar buiten omdat jij het voelt, wilt en gaat beleven. Ontzettend veel plezier op jullie ontdekkingsreis!

Pepijn Giesbers, 16 april 2020

Studentmedewerker bij Ondernemend Onderwijs ‘sH

Het programma begon om half 9 met een opening van Wethouder Mike van der Geld die vertelde over Den Bosch als Regenboogstad en wat dit inhield. Hierna gaf hij het woord aan de nieuwe co-voorzitter van COC Noordoost Brabant Anja van Hout.

Zij blikte tijdens haar speech terug op voorgaande jaren en besprak de visie voor de komende jaren. Hierin wordt de nadruk gelegd op de uitspraak: “De tijd van tolerantie en acceptatie is voorbij, nu is het tijd voor normalisatie.” Als hoogtepunten benoemde zij de nieuwe campagne #iedereenmagzoenen, meer voorlichtingen op scholen en het trainen van middelbare school docenten (een initiatief van studentmedewerker OO 'sH Lilia Visser).

Vervolgens werd het woord gegeven aan een jongeman, een nieuwkomer in Nederland die uit Egypte moest vluchten nadat hij openlijk uit de kast was gekomen en hierdoor niet meer veilig was.

Na dit indrukwekkende verhaal was er nog tijd om andere LHBT+ mensen uit Den Bosch te spreken en te netwerken. Al met al was het een geslaagde ochtend en een goed begin van Nationale Coming-Out dag

Lees hier een interview met Lilia Visser over dit onderwerp in magazine De Punt van Avans Hogeschool

Deze middag op de markt zochten zij naar een draagvlak voor de mobiele woonkamer. Studenten lieten voorbijgangers een korte enquête invullen over wat er belangrijk zou zijn en vooral niet mocht ontbreken bij de mobiele woonkamer.

Uiteindelijk is de grote droom om een laagdrempelige ontmoetingsplek te creëren in een stadsbus die is omgetoverd tot woonkamer. Bijvoorbeeld voor een buurt BBQ, samen eten, samen voetbal kijken, samen gezellig kletsen of voor een simpel kopje koffie of thee. Om het laagdrempelig te houden komt de stadsbus zo dicht mogelijk bij huis. Al deze activiteiten zorgen voor beter contact met de buren/buurt, zo leren buurtbewoners elkaar kennen, wat leidt tot minder eenzaamheid.

Een prachtig initiatief dat zorgt voor positief sociaal contact!

Om deze droom waar te maken hebben zij zich ingeschreven bij ‘Droomstad, Den Bosch’. Via deze organisatie kan er gestemd worden om deze droom te realiseren.

Wordt u enthousiast van dit initiatief? Stem voor de mobiele woonkamer via: https://droomstaddenbosch.nl/droom/de-mobiele-woonkamer

18-4-2019, Lieke Kapteijns (OO ‘sH)

De groepen 5/6 en 7/8 zijn vijf weken bezig geweest met thema's als 'wat een weer is het weer' en 'ons klimaat'. Ze maakten in samenwerking met de Muzerije circa tweehonderd wolkenpotjes en weerhelmen. Weerhelmen ...? "Dan zie je bijvoorbeeld een landschap met een verschijnsel uit de natuur, zoals onweer of regen", zegt Sanne (12). "En een wolkenpotje is een flesje met watten", legt Manon (12) uit. "Je zet met een stift puntjes op watjes. Als je er water bij doet, krijg je allerlei kleurtjes. Wolken kunnen zó mooi zijn. Ik heb weleens een draak in de lucht gezien."

Kunstenaars Oene van Geel en Angela de Haas schilderden en fotografeerden zes kunstwerken met details van de wolkenpotjes en weerhelmen, die weer te leen zijn bij 't Schrijverke. "Best vet dat stukjes uit onze wolkenpotjes straks in huiskamers hangen", zegt Manon.

Donkere wolken

"Kunst komt door onze uitleen dichter bij de kinderen", merkt leerkracht Marcia van der Wens. "We gingen weleens met school naar een museum. Dan kwamen er verhalen over lange gangen, hoge hekken en dat ze niets mochten aanraken. Door kunst op school en bij hen thuis te tonen, praten we meer over de kunstenaar en het kunstwerk."

De juf grijpt de gelegenheid aan om de burgemeester te wijzen op de 'donkere wolken' boven 't Schrijverke. "We willen alle kinderen die in de buurt worden geboren onderwijs bieden, niemand verwijzen naar speciaal onderwijs. Maar we komen ruimte tekort."

De expositie 'Klimaat scheppen' wordt dezelfde middag trouwens alweer afgebroken. "Er wordt lesgegeven in het lokaal", verklaart van der Wens. "De kinderen nemen hun helmen en wolkenpotjes mee naar huis. Voor sommigen is het net een potje goud."

Een compleet verraste vmbo-klas blikt in het verwachtingsvolle gezicht van minister Arie Slob van Basis- en Voortgezet Onderwijs. ,,Hebben jullie nog een vraag voor mij?" klinkt het uit zijn mond, nadat hij de scholieren heeft gevraagd naar hun toekomstplannen. ,,Hoe heet u eigenlijk?" wil het dapperste meisje weten. Terwijl de lerares opschrikt en mompelt: ,,Ik heb ze niet voorbereid op uw komst'', is Slob niet van de wijs te brengen. ,,Mijn ouders hebben mij Arie genoemd."

Arie is op deze maandagochtend op bezoek bij het Edison College in Apeldoorn en valt tijdens de rondleiding binnen bij een aantal klassen waar leerlingen de eerste stappen zetten in de richting van een carrière als kapper, bakker, verzorgende of kok. Slob en zijn collega-minister Ingrid van Engelshoven hebben het beroepsonderwijs tot speerpunt verklaard en Slob gaat over het voorbereidend middelbaar beroepsonderwijs, het vmbo. Een middelbareschoolsoort die te maken heeft met een hardnekkig imago-probleem.

Die constatering leidt even later, wanneer Slob in de kamer van de directeur de tijd neemt voor een gesprek, tot een diepe zucht. ,,Zullen we een keer stoppen daarover te discussiëren? We doen net alsof dat bij deze schoolsoort opeens een heel groot probleem is. Het vmbo mag er gewoon zijn. Ik bedoel: ik weet dat uit eigen ervaring, ik heb zelf ook lesgegeven aan deze leerlingen. Twee van mijn eigen vier kinderen gingen naar het vmbo. Dit is gewoon prachtig onderwijs dat voor een hele groep kinderen - want er gaan er heel veel heen - erg passend is."

,,Dat ben ik ook echt. Met mijn achtergrond is het niet zo dat ik voor het eerst de school binnenwandel. Ik ken het vmbo op verschillende manieren; als docent, ouder, Tweede Kamerlid en minister. Ik weet hoe waardevol het is. Ik zal waar het kan die boodschap uitdragen. Het vmbo moet ook smoel naar buiten hebben.''

,,Het heette toen nog lbo en mavo, maar feit is dat het toen ook al tussen de oren van docenten zat. Zo van: leuk om te beginnen op deze afdeling en dan maar hopen dat je meer diploma's haalt om in gymnasium 6 te mogen lesgeven. Dán had je het hoogste doel bereikt. Dat zit tussen de oren van de samenleving, óók in onderwijs zelf. Al waren er toen ook docenten die nergens anders wilden werken dan in het beroepsonderwijs."

,,Ik ga ze dat recht niet ontzeggen. Het zit niet in mijn hoofd om de mavo terug te brengen, maar scholen mogen de naam gebruiken. Al zou ik willen zeggen: het valt of staat niet met de naam, een bordje op de deur, maar met wat er in de school gebeurt. Dit is niet een soort vergaarbak van kinderen die niet naar havo of vwo kunnen, en dus maar naar het vmbo moeten. Dit is voor heel veel kinderen de ideale vorm van onderwijs. En je hebt ook mogelijkheden om je verder te ontwikkelen. Er zullen kinderen zijn die nog een aantal jaren mbo doen en dan aan het werk gaan. Er zullen andere kinderen zijn die zich nog verder ontwikkelen via mbo en havo in het hbo. Dat is voor ieder kind verschillend, maar dit is niet een soort restonderwijs."

,,Onze samenleving schreeuwt om jongeren die praktisch gevormd een plekje in de samenleving kunnen innemen. Daar moeten ouders in worden meegenomen. We moeten ze ook aanspreken, duidelijk maken dat het echt geen minpuntje is als een kind naar het vmbo gaat. Het mooie is dat je zelfs ziet dat kinderen al op heel jonge leeftijd door bedrijven worden gespot. Dat zegt ook iets: soms zijn het de gouden handjes die nodig zijn voor de toekomst. Met name in de techniek, maar ook in de zorg. En denk aan het onderwijs, waar we onderwijsassistenten hard nodig hebben."

,,We investeren 100 miljoen euro structureel, vooral in technisch vmbo. Dat is heel veel geld. Ik ga dat niet verdund over alle scholen uitstrooien, door het aan de algemene middelen toe te voegen. Ik wil - samen met het vmbo, mbo en bedrijfsleven - plannen maken en dan kijken waar het nodig is. Voor sommige scholen kan dat een upgrade van de apparatuur betekenen, in sommige regio's een nieuw technisch vmbo zodat de kinderen er op de fiets kunnen komen."

,,Dat zit een beetje in de mens, we denken altijd iemand te kunnen vinden die het nog wel goedkoper kan doen. Maar als je de vakkrachten langs krijgt, merkt iedereen dat het niet simpel is."

Slob vertelt over de warmtepomp die hij recent thuis in Zwolle liet installeren, nadat hij het aantal zonnepanelen op zijn dak had uitgebreid - nog vóór hij in het 'groenste kabinet ooit' stapte, benadrukt hij. Maar toen moest die warmtepomp nog wel worden aangesloten op de thermostaat.

,,Ik zal eerlijk zeggen: ik kan best wel iets, maar ik ben niet overdreven handig - mijn vrouw gaat lachen als ze me dit zou horen zeggen - ik kan best huis-, tuin- en keukendingen doen. Maar hier moet je echt vakkennis voor hebben. Dus dan komt er zo'n vakmannetje aanrijden in zo'n busje. En die staat zo eens even te kijken en begint dan hoppatee bam bam bam - wilt u even meekijken meneer? - en dan heeft-ie alles afgesteld."

,,Stress onder leerlingen is een onderwerp dat nog niet veel is benoemd, maar het is echt iets om aandacht voor te hebben - ook voor mij als minister. We hebben het altijd over werkdruk bij leraren, maar er is ook nog een andere kant. Ik laat examenstress meenemen in een groter onderwijsonderzoek. Maar het speelt ook mee bij de schoolkeuze. Als een kind op school op een niveau zit waarbij er voortdurend een enorme druk op zit, zo van: 'Het is veel te moeilijk, ik kan het eigenlijk niet, maar ja, mijn ouders...', daar kan een kind echt onder bezwijken. Als je zelf advocaat bent, is het prachtig als je zoon ook rechten gaat studeren. Maar je moet niet je eigen idealen opleggen op een manier dat het verstikkend gaat werken. Ik vond het als historicus ook jammer dat mijn kinderen geen geschiedenis in hun pakket namen, maar dat is wel hun éigen keuze. Wanneer je als ouder je kind omhoog gaat drukken - je móet naar de havo - daar wordt je kind niet gelukkig van. Als ouder wil je toch dat je kind gelukkig is? Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken: het geluk van het kind is ook het geluk van de ouders."

,,Absoluut, dat durf ik met de hand op mijn hart te zeggen. Je moet binnen de mogelijkheden van het kind kijken, mits ze hun volledige inzet hebben gegeven. Als oud-docent en minister wil ik ook tegenwicht geven aan dat idee dat het altijd maar hoger moet. De roep om praktisch geschoolde mensen wordt alleen maar groter. Ik sprak net een jongen en die zei heel trots tegen me: 'Ik weet dat er straks werk voor me is.' De jongeren hier zijn zeer gewild. Het is geen bezigheidstherapie wat ze aan het doen zijn."

Deze voorstelling bestaat uit een samenwerking van verschillende groepen: 1 reeds professionele cabaretier, 6 alumni van onze academie, 4 vierdejaars studenten van onze academie en 2 studenten van Stellenbosch University (Zuid-Afrika). Naast die groepen is er nog een andere belangrijke groep die meehelpt met het maken van deze voorstelling: Creatieve inwoners uit Den Bosch! Een onderdeel uit die voorstelling is het item 'Praat van de straat'. In dat onderdeel krijgen Bosschenaren de kans om eigen materiaal te spelen in een voorstelling op Theaterfestival Boulevard. Wij bieden de kandidaten professionele coaching en begeleiding aan bij het maken en spelen van hun eigen (cabaret)materiaal. Belangrijk om te weten is dat meedoen gratis is! Zie ook: www.clubcabaret.nl  en Facebook

Deze activiteiten hebben in de helft van de gevallen geen samenhang met het schoolbeleid, wat het minder effectief maakt en voor frustratie onder leraren zorgt. Hierdoor schiet het innovatie- en verbetervermogen van het Nederlands onderwijs te kort. 

Leerbereidheid groot
Bij alle vormen van professioneel leren is de leerbereidheid van leraren van belang. Uit eerder onderzoek bleek dat de wens om te leren bij leraren groter is dan bij andere professionals. Dit onderzoek bevestigt dit gegeven nogmaals: 93% van de leraren geeft aan professionalisering belangrijk of zeer belangrijk te vinden. Ze ondernemen ook veel verschillende activiteiten waarbij het lezen van vakliteratuur en het volgen van een cursus of workshop het meest gedaan wordt.

Bovendien hebben ze wensen die nauw aansluiten bij kenmerken van effectieve professionalisering: ze ontwikkelen zich graag in vakinhoudelijke verdieping, persoonlijke ontwikkeling en didactische vaardigheden. Slechts 1% van de ondervraagden wil zich helemaal nergens in ontwikkelen.

Professionalisering vooral in eigen tijd en gefragmenteerd
Problematisch is echter dat de meeste activiteiten plaats vinden in eigen tijd: 62,3% van de activiteiten vindt niet plaats onder werktijd. In het PO is dit zelfs 65,5%.

Er is zelfs sprake van nog meer fragmentatie. Budget voor professionalisering wordt volgens de helft van de respondenten niet vrijgemaakt naar aanleiding van de visie en de ambitie van de school en/of op basis van een individueel ontwikkelplan. Dat is onwenselijk omdat wanneer professionalisering geïsoleerd plaatsvindt de beoogde effecten verdwijnen: gedragsverandering van de leraar in de les vindt dan niet plaats.

Bovendien levert al die ontwikkeling de leraar weinig op. 55% van de leraren geeft aan dat professionaliseringsactiviteiten niets bijdragen aan nieuwe loopbaanmogelijkheden binnen de eigen school of het eigen bestuur.

Leren van elkaar blijft achter
Voor effectieve professionalisering is het wenselijk dat er een combinatie is van het leren op de werkplek, het samen leren met collega’s en het formele leren. De deelname aan leren van collega’s, zoals bijvoorbeeld in een professionele leergemeenschap of bij stichting LeerKRACHT werd in 2015 slechts door 8% van de leraren gedaan. Hier ligt veel ruimte voor verbetering.

Aanbevelingen
In het rapport geven de auteurs aanbevelingen voor het verbeteren van de professionalisering van leraren. Besturen moeten sturingsmechanismen en – strategieën gebruiken die nauw aansluiten bij kenmerken van effectieve professionalisering, met behoud van de autonomie van de leraar. Schoolleiders moeten professionalisering koppelen aan tijd, ruimte en verantwoordelijkheid, en helderheid bieden. Leraren doen er verstandig aan om non-formeel leren op te nemen in het lerarenregister.

Het complete rapport is online beschikbaar.
Je kunt ook de infographic hier downloaden.

Kinderen kiezen wat ze leuk vinden en organiseren zelf in samenwerking met aanbieders en vrijwilligers via Na-School.nl. Zo ontstaan leuke en leerzame naschoolse activiteiten in de buurt. Sport, cultuur, natuur en techniek afgestemd op de vraag en behoefte van kinderen, ouders en leerkrachten en in arrangement met de school en de kinderopvang. Kinderen ontwikkelen zich terwijl ze spelen. Ouders combineren makkelijker hun werk met de zorg voor hun kinderen. Aanbieders kunnen beter organiseren, vrijwilligers kunnen eenvoudig meedoen in hun eigen buurt. Alle kinderen, ouders, aanbieders en vrijwilligers uit De Groote Wielen mogen zich nu alvast aanmelden op Na-School.nl: Iedereen kan meedoen, meedenken of meehelpen!

Na-School.nl in De Groote Wielen wordt mogelijk gemaakt door ’s-Hertogenbosch Ondernemend Onderwijs, Windkracht 5, Kinderopvang De Witte Wielen, Basisscholen: De Groote Wielen, Wittering.nl, Kindcentrum De Hoven en De Sprong.

Meer weten?  

Door onze netwerken samen te brengen, willen wij ondernemende initiatieven uit de stad met elkaar verbinden. Nieuwe verbindingen leveren nieuwe kansen en een bundeling van krachten en dat is precies onze doelstelling met deze bijeenkomst.

De Grote Projecten: Kunst en Cultuur, Voeding en Gezondheid / Sport en Bewegen, Wetenschap en Techniek,  Natuur en Groen, worden tijdens deze dag kleur en smaak gegeven door Bosch Beweegt.

Bosch Beweegt is een samenwerking van Bossche organisaties die zich bezig houden met: Kunst, Cultuur, Sport en Bewegen. De stip op de horizon is een bruisend Food & Artfestival, dat op 7 mei 2016 plaats gaat vinden bij Flik-Flak!
Ondernemend Onderwijs is een netwerkorganisatie met als doel ondernemende kwaliteiten van alle deelnemers te bevorderen door, op duurzame wijze, betekenisvol en levensecht onderwijs te faciliteren in de Triple Helix.
Stichting Flik-Flak faciliteert in een allround locatie met alle ruimte en kansen voor ondernemende initiatieven in de volle breedte. Om met algemeen directeur Wendy Vos te spreken: ‘Flik-Flak is van ons allemaal’.

Wij nodigen u dan ook vol enthousiasme uit,
Datum:                  Dinsdag 20 oktober
Tijd:                       16:45 tot 19:00u
Locatie:                 Flik-Flak, Marathonloop 7, ‘s-Hertogenbosch

Lancering SPARK Talentenprogramma's

….. Zit je als organisatie met een vraagstuk waar je niet direct een oplossing voor hebt,

….. Zit je als onderwijsinstelling met enthousiaste studenten die op zoek zijn naar een reëel vraagstuk

….. Of ben je als organisatie op zoek naar een talentpool met Potentie?

 “LET’S CONNECT”

Kom op 15 september naar de Big Launch van de SPARK Talentenprogramma’s in samenwerking met Ondernemend Onderwijs.

Deze middag staat in het teken van verbinden, inspireren en de lancering van een fantastische nieuwe talentpool met cabaratiers, designers, starters én young professionals van corporates. Kortom een brug slaan tussen bedrijfsleven en onderwijs met humor, gezelligheid en live-muziek. 

Het programma start om 16.00 en duurt tot circa 19.00 uur.
 

Inschrijven kan via deze link.

Voor vragen: Piter-Jan Goodijk via e-mail piterjan@sparkcampus of telefoon 06-4827 0383
 

Tot 15 september!

SPARK Team
Team Ondernemend Onderwijs

Anne Mieke Eggenkamp komt uit de wereld van de design, is lid van het Topteam Creative Industry en de Dutch Creative Council en was bestuursvoorzitter van Design Academy Eindhoven. Maar als je haar vraagt wat ze nou het meest is, dan antwoordt ze ondernemer. En die ondernemerskwaliteiten wil ze graag inzetten om het onderwijssysteem te hervormen.

Volgens Anne Mieke Eggenkamp begint alles bij het stellen van vragen. Vragen als: waarom focust het onderwijs zo op dat waar je niet goed in bent in plaats van dat waar je wel goed in bent? En: hoe kom je erachter waar je goed in bent? Niet op school, zo lijkt het, want daar wordt maar weinig aandacht besteed aan het ontdekken van je talenten.

“Als je weet wat jouw talenten zijn, wat jouw kapitaal is, heb je meer impact in de wereld,” vertelt Eggenkamp. De 21e eeuw heeft vernieuwende en creatieve denkers nodig. Het draait nu om menselijk kapitaal, oftewel het inzetten van je talenten. En daarom stelt Anne Mieke Eggenkamp een totaal ander onderwijssysteem voor. Zo anders, dat host Sylvana Simons zelfs weer zin krijgt om naar school te gaan.

Meer lezen over Anne Mieke Eggenkamp: Leren met je hoofd, je handen en je hart

Ook zullen HAS-studenten het beheer gaan doen. Ter bekrachtiging van de samenwerking werd op 17 juni jl. bij HAS Hogeschool een intentieverklaring ondertekend.

“Eigenlijk is het een hele logische verbinding,” licht studente Judith van der Weijst van de opleiding Bedrijfskunde en agribusiness toe. “HAS Hogeschool heeft kennis op het gebied van biologie, ecologie, bedrijfskunde, landbouw en leefomgeving. Natuurmonumenten heeft jarenlange ervaring met natuurbeheer en het realiseren van natuurdoelen.” Het natuurleerbedrijf in de Empelse Waard biedt studenten de mogelijkheid om kennis maken met natuurbeheer, praktijkonderzoek uit te voeren en niet te vergeten inspiratie op te doen. Want leren en werken in een natuurlijke omgeving, verbreedt de horizon en verrijkt de geest.

Nadenken over verdienmodellen
Voor hun Beroepsopdracht werden Judith en medestudent John Rullens van de opleiding Management van de Leefomgeving uitgedaagd om na te denken over verdienmodellen voor het natuurleerbedrijf. Ook de implementatie van het project binnen de HAS-organisatie namen ze mee in hun plan. “We proberen zoveel mogelijk aan te sluiten bij bestaande initiatieven binnen de HAS, zoals Topklas Ondernemen en de kennismakers,” aldus John. “Daarnaast moeten er bestuurders worden gekozen, die zich bezig houden met onderwijs, beheer, het externe netwerk en de financiële en administratieve organisatie. Dat moeten echte toppers zijn.”

Durven loslaten
Het enthousiasme van de studenten en hun persoonlijke betrokkenheid bij het project, werd geroemd door directeur van Natuurmonumenten Marc van den Tweel, die de intentieverklaring ondertekende. “Voor een missiegedreven organisatie als Natuurmonumenten, is het best spannend om te durven loslaten,” gaf hij toe. “Maar ik ben erg blij dat we dit soort nieuwe initiatieven omarmen. We hebben veel vertrouwen in HAS Hogeschool. Het is een instelling die onze passie voor natuur deelt en het spanningsveld tussen belanghebbenden in de leefomgeving kent. Wat dat betreft wordt het voor beide partijen een leerzame samenwerking.”

Het groene buitengebied dichterbij brengen
Collegevoorzitter Dick Pouwels beaamde dit: “Het is een mooie stap, die het groene buitengebied nog dichter bij de HAS brengt. Het enthousiasme dat we nu al zien onder studenten en docenten geeft ons het vertrouwen dat deze samenwerking tot mooie resultaten zal leiden.” Onder meer studenten van de opleidingen Management van de Leefomgeving, Toegepaste Biologie en Milieukunde zullen van het natuurleerbedrijf gebruik gaan maken.

Op de foto: Directeur Natuurmonumenten Marc van Tweel en collegevoorzitter HAS Hogeschool Dick Pouwels ondertekenen de intentieverklaring.

Has intentieverklaring

Daarmee ondersteunen de twee fondsen in de tweede ronde van de regeling Cultuureducatie in het VMBO 16 culturele instellingen die in samenwerking met vmbo-scholen een tweejarig cultuureducatief traject voor leerlingen ontwikkelen.

Helicon VMBO Den Bosch en Bureau Babel gaan werken aan een doorlopende leerlijn BOSCH WAS HERE. Daarmee grijpen ze het themajaar Jheronimus Bosch 500 in 2016 aan om voor drie leerjaren een leerlijn te realiseren met het leven en werk van deze schilder als uitgangspunt.

Het project BOSCH WAS HERE kan rekenen op 2 jaar lang ondersteuning. De bedoeling is om het project overdraagbaar te maken zodat ook andere VMBO scholen hiermee aan de slag kunnen. Het project is ondersteunend aan de Culturele Ladenkast (doorgaande leerlijn cultuureducatie).

Voor Den Bosch is de schilder tijdloos vanwege de verbondenheid met de stad. Gebruik makend van de Culturele Ladekast, waarin vaardigheden van de leerling worden benoemd op basis van culturele competenties receptief, creërend, reflectief en analyserend vermogen in combinatie met de kerndoelen, geven Helicon VMBO Den Bosch en Bureau Babel de nieuwe doorlopende leerlijn vorm.

De subsidieregeling 'Cultuureducatie in het VMBO' wordt uitgevoerd door het Fonds voor Cultuurparticipatie i.s.m. het Prins Bernhard Cultuurfonds. In de toelichting bij de toekenning van de aanvraag prijst het Fonds naast de cultuureducatieve en organisatorische kwaliteit vooral de mate van betrokkenheid van het onderwijs.

HeliconVMBO Den Bosch play

www.cultuurparticipatie.nl

We willen u graag uitnodigen om uw stem te laten horen

Stichting Jong Ondernemen en RVO (Actieprogramma Onderwijs en Ondernemen) faciliteren het proces om uw kennis en ervaring met het opleiden van ondernemende jongeren in het po, vo én mbo ‘op te halen’ en te bundelen. Daarvoor organiseren we een Actieconferentie om de bijdrage vanuit leerlingen, docenten, PABO studenten, onderwijsondersteunende professionals en ondernemers bijeen te brengen.

Actieconferentie
De conferentie vindt plaats op 9 juni in kasteel Groeneveld in Baarn. Tijdens deze dag, waar ook het
25 jarig jubileum van Jong Ondernemen gevierd wordt, zullen we ons gezamenlijk buigen over de vragen: “Hoe willen we onze leerlingen opleiden tot ondernemende mensen? Wat is daar concreet voor nodig?” De vraag is vooral hoe kunnen we dat daadwerkelijk integreren in het onderwijs?
Thema’s
Dat doen we aan de hand van verschillende thema’s, zoals regionale samenwerking, doorlopende lijnen, de verbinding met buiten, een ondernemende pedagogische visie, de visie van leerlingen en pabo studenten.

Resultaat
De antwoorden en aanbevelingen per thema krijgen een plek in een zg. Whitepaper: een document dat visies en uitwerkingen bevat. Het paper zal na afloop van de Actie-conferentie wordt aangeboden aan het Platform Onderwijs 2032.

Spreekt u dit aan? Noteer dan 9 juni vast in uw agenda. U ontvangt later een uitnodiging en programma.
Neem voor vragen contact op met karina@jongondernemen.nl of nicoline.breed@rvo.nl.

Met hartelijke groet,

Joyce Rommelaar, directeur Jong Ondernemen
Nicoline Breed, coördinator Actieprogramma Onderwijs en Ondernemen, Rijksdienst voor Ondernemend Nederland

Ook Nijmegen, Essen (Duitsland) en Umea (Zweden) maken kans. Op 18 juni in Bristol wordt duidelijk welke stad de titel op haar naam mag schrijven. ‘sH Ondernemend Onderwijs zal de titel Europese Groene Hoofdstad mede inhoud gaan geven door de groene projecten naar voren te schuiven. Projecten als Ambassadeur voor de Bij, de Energietuin en de Waterfabriek zijn voorbeeldactiviteiten.

Vanuit de visie van Ondernemend Onderwijs krijgt u inzicht in een ondernemende leerstijl en het ontwerpen van ondernemende leeropdrachten. Vervolgens kunt u uw leerlingen of studenten begeleiden in deze ondernemende aanpak, zodat zij zich kunnen ontwikkelen in de kwaliteiten die de 21^e eeuw van ons allen vraagt.

Met het resultaat van deze middag kunt u de volgende dag op school of in uw organisatie ondernemend aan de slag. De al meer ervaren collega’s in onze groep, kunnen naar wens hun ervaring inzetten tbv leren van elkaar.

Medialeerpark Van Maerlant, Onderwijsboulevard 1,

16.00-19.00uur, inclusief broodjes en soep. Wel even aanmelden: post@ondernemend-onderwijs.nl

16.00-16.30uur We beginnen de middag met een presentatie Ant Schlooz over Na-school, een bijzonder pilotproject van wijkgerichte naschoolse activiteiten en projecten in sport, cultuur, natuur en techniek afgestemd op de vraag van kinderen, hun ouders en hun leerkrachten.

Ant Schlooz is samen met Ondernemend Onderwijs op zoek naar innovatieve, gedreven onderwijzers en directeuren die kosteloos (0,--) deel willen uitmaken van dit ondernemende onderwijsproject. Inschrijfformulier pilot Na-school

www.na-school.nl

16.30-17.30uur 1^e deel workshop Ondernemend Ontwerpen

Broodjes en soep

17.45-18.45uur 2^e deel workshop Ondernemend Ontwerpen

18.45-19.00uur Ophalen resultaten en vervolgafspraken met geïnteresseerde teams.

Hoe zou onze school van de 21^e eeuw er uit kunnen zien als we echt het beste willen?

Durf je dit aan, kun je out of the box denken en raak je enthousiast van succes?

Doe mee en laat je horen.

Wat als??

Je alles loslaat wat je weet.

je mag denken in kansen.

je opnieuw mag beginnen.

Je alleen voor het beste gaat.

je gebruik mag maken van hedendaagse technologie en kennis.

Je het kind op nummer 1 zet.

Je een eigen school mag starten.

Dan...

Ja wat dan?

Sander van Roy wilt hier graag met u over doorpraten.

Tips:

Tegenlicht

RSA Animate

Lost Generation

Loopbaanschool

graag tot 3 maart. Sander van Roy, Edutainer